Çoğumuzun bildiğinin aksine, 14 Şubat sevgililer günü değil, sevgiliyi anma günüdür. 14 Şubat denildiğinde akla sadece sevgililer gelmez, gelmemelidir. Çünkü mesela 14 Şubat deyince ilk aklımıza sevgiliye verilecek hediyeler yani hediyeleşme günleridir. Fakat bu böyle değildir, yani açmam gerekirse 14 Şubat sevilmeye muhtaç kalmış olan canlılarla hediyeleşme günüdür ki bu hediyeleşmek mama pahasına alınan ve aslında karşılıksız olan sevgidir. Mama pahasına alınan sadakattir, güvendir. Çünkü mama sevginin ücreti değil aslında verilen değerin göstergesidir onların gözünde. Evet sokak hayvanlarından bahsediyorum. Yine çoğumuzun bildiğinin aksine belki de günümüz insanından daha fazla sevgi patlaması yaşayan sokak kedileri ve köpekleridir. Ancak bu patlamayı gösteremezler. Çünkü bu canlılar gününün büyük bir kısmını uykuyla, insanlardan kaçarak, çöplerdeki pislikleri yiyerek ve yine insanlardan kaçarak geçirirler. Alttaki videoyu izlediğinizde ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız:
”Bu durumda ne yapalım admin yaa, sevdiğimizle vakit de mi geçirmeyelim?” ”Hediyeleşmeyelim mi?” vs vs gibi sorular sorabilirsiniz. Sorarsınız, haklısınızdır. Fakat benim tavsiyem sevgilisi olanların beraberce barınaklara gidip, sokak hayvanlarının yanlarına gidip, sevgi pıtırcığı kediler ve kurabiye köpekleri ziyaret ederek petshoplardan veya marketlerden aldığınız kedi/köpek mamalarını ikram etmenizdir. Her gün gidebileceğiniz sinemayı, her gün gidebileceğiniz çeşitli gezileri 14 Şubat Sevgiliyi Anma Günü olarak geçirip, gerçek anlamda masum ve gerçek anlamda sevgiye muhtaç bu canlılara bir gününüzü ayırarak belki de bir sene boyunca hayatınızda çok çok iyi bir şey yaptığınızı hissederek yaşayabilirsiniz. Yalnızlar, sevgilisi olmayanlar ”Admin bu konuda bize yer açmamışşş” demesin. :) Zira yalnızın en büyük dostu kediler ve köpeklerdir. Sokakta bulduğunuz bir canlıya sırf acıdığınız için, gözünüzün önünden bu canların yaşadıklarını attığım videoyu referans alarak geçirip, hayvanların sokakta sadece 1 günde ne yaşadığını hayal ederek bu kararı rahatlıkla verebileceğinizi düşünüyorum. Evlat edinin! Evlat edinmekten korkmayın. Çişiymiş kakasıymış uğraşamam demeyin. Size muhtaç olan bu canlara kalbinizdeki en büyük şeyi, sevgiyi verin. Köpekleri sevin, kedileri daha çok sevin. Hepsini birbirinden çok sevin, sokaktakileri ayrı evinizdeki minik dostları ayrı sevin. Çünkü insanların iyilik ve kötülük derecelendirmesini aslında sokak hayvanları yaparlar. Sokağınızdaki kediler ve köpekler sizi veya mahalle efradını gördüğünde koşarak uzaklaşıyorsa, bilin ki sizden veya etrafınızdaki komşularınızdan bu minik canlar zarar görmüştür. Böyle bir bağlam ile dahi sokak hayvanlarının ne kadar masum, sevilince ne kadar sevgi dolu, zarar verdiğimizde sadece korkup uzaklaşan birer masum can olduklarını anlayabiliriz. Son bir tavsiye, olur da sahiplenme kararı alırsanız bu kararınızdan dönmeyecek, sevdiğinizi yarı yolda bırakmayacak haldeyseniz hayvan sahiplenin. İyi günde, kötü günde. Unutmayın, bu canlara umut olmuşken ”keşke yaşamasaydım” diye düşündürecek hayal kırıklıkları yaşatmanız, sokakta yaşadıklarından daha büyük acılar yaşatmanıza sebep olacaktır. Bu yazımızın bir Can’a daha umut olması dileğiyle,
14 Şubat Sevgiliyi Anma Günü‘nüz kutlu olsun. :)
∼