ÇOCUK DEDİĞİN…
- Çocuk dediğin; uslu oturur ,büyüklerin sözünü dinler.
- Çocuk dediğin; “yapma” deyince yapmaz, “yat” deyince yatar.
- Çocuk dediğin; önüne konanı yer, yeni icatlar çıkarmaz
- Çocuk dediğin; ders çalışır, dik kafalılık etmez.
- Çocuk dediğin; çok soru sormaz, karşılık vermez.
- Çocuk dediğin; paylanınca önüne bakar, evi dağıtmaz.
- Çocuk dediğin; her şeyi istemez, her duyduğunu söylemez.
- Çocuk dediğin; anasından,babasından korkar,
- “şimdi seni gebertirim” denince suspus olur.
- Çocuk dediğin; her önüne gelenle oynamaz,
- büyüklerin vurduğu yerde gül biteceğini bilir.
- Çocuk dediğin; verilen öğütlerin dışına çıkmaz, ağaca da çıkmaz,
kapının önüne çıkar.
- Çocuk dediğin; durmadan ıslık çalmaz, yemekten önce mandalina yemez.
- Çocuk dediğin; hep top peşinde koşmaz,
- kuş peşinde de koşmaz…
- Çocuk dediğin; büyüklerin bir dediğini
iki ettirmez, zırt pırt televizyonu açmaz.
- Çocuk dediğin; söylenen işten kaçmaz,
anasının babasının odasını açmaz,
kapı çalınınca, koşup kapıyı açar.
- Çocuk dediğin; insanın tepesine binmez,
akşama kadar bisiklete de binmez.
- Çocuk dediğin; kimsenin dalına
basmaz, ıslak yerlere de basmaz.
- Çocuk dediğin; sofrada adam gibi
oturur, büyüklerin yanında oturmaz, haytalık etmez.
- Çocuk dediğin; çocukluğunu bilir,
saygı suygu bilir, dersini de bilir.
- Çocuk dediğin; insanın kafasını şişirmez,
pırtlatmak için avucunu şişirmez, çok gülmez.
- Çocuk dediğin; çağrılınca gelir,
yemek saatinde eve gelir, yüzüne bakılınca kendine gelir.
BÜYÜKLERE GELİNCE…
Onlar büyüktür ve her şeyi yapabilirler.
Ve çocuklar yaşlanıp ölünceye dek,
her şeyi sadece büyüklerin yapabileceğine
inanarak yaşarlar.